Ik durf te wedden dat het een naakte vrouw is.
Maar kijk nu eens goed.
Op het plaatje staat een kat, een gordijn, een plank met een plant, een glas en een waslijn met lingerie.
Zie je dat er helemaal geen vrouw te bekennen is?
We zien wat we willen zien!
Oké, da's misschien een beetje flauw.
De voorwerpen zijn hier opzettelijk zó geplaatst dat ze de contouren weergeven van een blote vrouw. Dat beeld kennen we allemaal, nietwaar?
Onze ogen ontvangen de lichtstralen en sturen de beelden door aan onze hersenen. Daar worden ze razendsnel geïnterpreteerd en gekoppeld aan wat je eerder hebt gezien, meegemaakt en ervaren.
In dit geval 'zie' je dan iets wat er eigenlijk helemaal niet is.
Hardnekkig beeld
Het grappige is dat je de vrouw blijft zien.
Zelfs al weet je en zie je dat de haren in werkelijkheid een plant is. Dat de billen er lijken te zijn door de strategische plaatsing van het glas. Dat de benen kousen aan de waslijn zijn, etc.
Zien doe je hoofdzakelijk met je hersenen
Maar als je geen enkele ervaring had met een bloot vrouwenlichaam en je geen idee had hoe dat eruit zag, zou je alleen maar de kat, het glas, de plant etc. zien.
Je zou je oprecht afvragen waar ik het in vredesnaam over heb.
Je ogen geven beelden door maar het werkelijke zien doe je hoofdzakelijk met je hersenen.
Beter zien door bekende beelden
Die wetenschap kan je zelfs helpen om beter te zien.
Een bekend voorwerp of een bekende letter zie je makkelijker scherp dan iets wat onbekend is.
Door wat bewuster te kijken naar je omgeving, zal je die steeds beter kunnen zien. Ook op een afstand waar je normaal wat moeite mee hebt.
Succes!